Ervaring
Als ambitieuze professional wil je je natuurlijk graag snel ontwikkelen in je carrière. Maar wat als je door een ziekte zoals corona een stap terug moet doen? Het overkwam DPA professional Davey. Hij vertelt waarom vrijwilligerswerk bij De Zilverlijn de beste manier voor hem is om te re-integreren in de drukke werkwereld. “Je kan op een fijne manier wennen aan het werkleven, haalt voldoening uit je werk én draagt bij aan de maatschappij.”
Davey kwam twee jaar geleden in dienst bij DPA als interim inkoopprofessional. Hij begon vol enthousiasme aan zijn eerste opdracht op de Procurement Desk bij Nationale-Nederlanden (NN) en stroomde vervolgens intern door naar de functie van inkoper IT. Daarnaast volgde hij de opleiding Contractmanagement bij Inkoop Academie (Leergang Contractmanagement) en de training Effectief Communiceren bij DPA Academy. “Ik ontwikkelde me zowel persoonlijk als professioneel razendsnel en had het onwijs naar mijn zin. De opdracht bij NN was uitdagend en heel leerzaam. Ik werkte samen met een ambitieus en gezellig team en stak veel op van mijn ervaren collega’s.”
Een ongelukkige wending
Maar dan slaat het noodlot toe: in oktober 2020 krijgt Davey corona. Zijn klachten houden maar niet op en Davey wordt beperkt in zijn dagelijks functioneren. “Alles ging moeizaam. Ik bleek last te hebben van Long-COVID met als voornaamste symptomen benauwdheid en brain fog, ofwel cognitieve disfunctie. Dit houdt in dat ik onder andere concentratieproblemen, vergeetachtigheid en vermoeidheid ervaar. Daardoor kon ik mijn werk niet meer goed uitvoeren. Ik was altijd heel scherp, maar kon nu ineens niks meer volgen. Dat was heel erg confronterend. Uiteindelijk moest ik afscheid nemen van mijn opdracht en de Ziektewet in. Ik ben van nature graag bezig en heb een passie voor mijn vak. Gedwongen worden te stoppen met werken, ervaarde ik dan ook als heel heftig. Maar er zat niks anders op.”
Starten met re-integreren
Na een tijdje begon Davey zich iets beter te voelen en hij begon aan een re-integratietraject via DPA. “In eerste instantie kreeg ik wat administratieve taken vanuit de backoffice. Ik was blij met dit werk, omdat er geen tijdsdruk op zat en ik dus rustig kon beginnen. Maar toch knaagde er iets. Ik miste het stukje voldoening dat ik normaal gesproken na een werkdag als inkoopprofessional ervaarde.” Dit gaf Davey aan bij Danny Spee, directeur Procurement & facility van DPA. Danny heeft een goede relatie met het Ouderenfonds en stelde voor dat Davey daar aan de slag ging als vrijwilliger. “Op die manier kon ik mijn voldoening halen uit het feit dat ik echt van betekenis ben voor anderen.”
De Zilverlijn als oplossing
Het Nationaal Ouderenfonds zet zich in voor ouderen in Nederland. “Je hebt waarschijnlijk wel meegekregen dat eenzaamheid onder ouderen een veelvoorkomend probleem is. Corona heeft hier nog een schepje bovenop gedaan. Door de maatregelen werden georganiseerde dagbestedingen en bezoekuren sterk beperkt. Het enige wat dan overblijft, is telefonisch contact. Daarom startte het Ouderenfonds De Zilverlijn. Ouderen kunnen zich hiervoor aanmelden als ze graag eens in de zoveel tijd opgebeld willen worden voor een praatje of goed gesprek.”
Een dagdeel per week belt Davey via De Zilverlijn een aantal ouderen op om een praatje te maken. “Door de Long-COVID klachten had ik moeite met het voeren van gesprekken en dat kon ik op deze manier weer perfect oefenen. Tijdens mijn werk als interim inkoper was ik de hele dag door aan het communiceren met directe collega’s, collega’s vanuit de business en met leveranciers. Het is dan ook een mooie stap om hier op een laagdrempelige manier, zoals een telefoongesprek met een oudere, mee op te starten. Het gesprek kan overal over gaan en het doel is om de oudere man of vrouw een leuk moment te bezorgen. Menselijkheid is het enige dat je daarvoor nodig hebt.”
Boeiende gesprekken en bijzondere verhalen
“Tijdens mijn werk voor De Zilverlijn voerde ik boeiende gesprekken en hoorde ik bijzondere verhalen van mensen met veel levenservaring. Maar ik werd ook geconfronteerd met de eenzaamheid die deze ouderen ervaarden. Sommige dingen die ik voor vanzelfsprekend aannam, bleken dat voor hen niet te zijn. Denk aan het hebben van familie, vrienden, buren of andere sociale contacten om mee te praten. Deze vallen met de jaren weg, door bijvoorbeeld een overlijden of verhuizing. Als het dan ook lichamelijk tegenzit en je gaat er minder snel opuit, dan blijft er niet veel over. Eenzame ouderen willen gewoon even hun ei kwijt en gehoord worden. Een telefoongesprek bij de Zilverlijn duurt zo’n vijftien minuten en dat maakt hun dag of week al goed. Het is heel dankbaar werk en uiteindelijk maar een kleine moeite.”
Succesvol re-integratietraject
Davey haalt weer plezier uit zijn werkdag. Hij is nog niet volledig aan het werk, maar het gaat al stukken beter. “In het begin was ik na een ochtendje gesprekken voeren gewoon al voor de rest van de dag uitgeput. Nu heb ik weer genoeg energie om mijn dag te vullen. Het doen van administratieve taken zijn in een re-integratietraject niet slecht of saai, maar dragen ook een steentje bij in het traject. Ik raad anderen aan om daarnaast ook vrijwilligerswerk te doen, omdat het voldoening geeft. Het soort voldoening dat je normaal gesproken uit je reguliere werkzaamheden haalt. In administratieve taken mis je dat. Ik merk dat ik door mijn werk bij De Zilverlijn beter in mijn vel zit. In overleg met DPA voeg ik binnenkort extra werkzaamheden toe, zodat ik stukje bij beetje weer de oude word.”
Advies aan anderen
Het was voor Davey niet makkelijk om dit te delen, omdat hij natuurlijk niet blij is met zijn situatie. Maar hij wilde anderen toch graag inzicht geven in hoe waardevol je inzet als professional tijdens een re-integratietraject kan zijn en hoe goed het is als werkgevers dit faciliteren. “Ik raad anderen in een vergelijkbare situatie aan om ook voor vrijwilligerswerk te kiezen. Niet alleen De Zilverlijn, maar ook andere goede doelen waarbij je op een laagdrempelige manier je communicatieve vaardigheden kunt oppakken, zijn een perfecte manier om weer het werkende leven in te rollen.”